"STARZ AIN'T NEONS" & "VACUUM". 2018.

STARZ AIN'T NEONS

HISTORIA jest prosta. Mężczyzna jest gotów rzucić wszystko, dla niej. Chciałby być jak Gwiazda Rocka, z gitarą, by tylko ona go zauważyła, by go chciała. Jest gotów wymyślić wszystko, by ją zdobyć. Podchodzi ją ze wszystkich stron i... nie daje rady. Lecz pomiędzy erotyczno-marzycielskimi zalotami naprawdę zaczyna śnić swój Wielki Sen. Z telefonem w dłoni, klikając media aż pada bateria. Nastaje złowroga cisza, w jego głowie, za oknem zaś słychać już policyjne, naśladowane przez gitarę syreny. Inna kobieta była cały czas przy nim. On? Przestał ją widzieć, nie rozmawiają, całą noc. Nieśmiertelność Gwiazd była tak blisko... Nic już nie wyrazi uczuć.

This STORY is simple. Male person is eager to drop everything, to quit from everywhere, to be spotted by HER. He would like to become a Rock Star, so that she could notice him, so that she would like him and no one else. He is prepared for any inventions in life to get her. Surrounding her from all sides, he does not manage to get too close… But, in the meantime, he really starts dreaming his Big Dream. With a telephone in his hand, clicking media until the battery is dead. Suddenly there is no beautiful women, but a vast silence surrounding him. And police beacons, performed with guitars. Another girl has been there on his side all the time. Him? He ceased to notice her. They don't talk whole night. Immortality of Stars has been so close… Nothing can no longer explain a feeling. Nothing can express the feelings anymore...

---

Muzyka Progresywna lubi opowiadać historie. Albumy koncepcyjne łączą kompozycje na płycie w całość, tekstowo i w nutach. Historia na płycie progresywnej jest jak kino, jak film. Z fabułą, z bohaterami, z akcją, z metamorfozą...​

Progressive Music likes to tell stories, Concept-albums combine musical compositions with lyrical content to tell action, characters, a metamorphosis - like it was a Cinema, a Film...

---

VACUUM

Zagrożenie życia, widmo śmiertelności, jest wpisane w ludzki byt od zarania, i do dziś nie udało się tego widma ludzkości przezwyciężyć. Historia, nurty intelektualne, Religie znają wiele chwalebnych prób przekroczenia tej czarnej bariery, mimo to odchodzą raz za razem bohaterowie, znajomi, pokolenia... Raz za razem widmo śmiertelności osacza ludzi wszelkich szerokości geograficznych i przekonań na tysiące nowych sposobów. To jak nieprzezwyciężona próżnia kosmiczna, która okala Ziemię - dom ludzi, planety, okala życiodajne Słońce, i swą czernią okala ŻYCIE. Czy da się zwyciężyć... PRÓŻNIĘ?

Threats against human Life have always been there. They enter anew, non-stop, in our friendhips, against our heroism, angainst all the human generations. Mortality doesn't end, no matter how strong human beings would strive to get over it. The Threat, death, is like the cosmic Vacuum, surrounding our lonely planet, and the LIFE itself. Would we be able to overcome the Vacuum, the Threat?

By Michał Rutkowski, 2018.